برای همین ؛ سلطان صاحبقران اجازه داد که مردم یکی - دو روزی پیام های خود را رایگان به شهر های دیگر بفرستند . وزیر تلگراف استدلال کرده بود که ایرانی ها ضرب المثلی دارند که میگوید " مفت باشد ؛ کوفت باشد ". یعنی هر چه که مفت باشد مردم از آن استقبال میکنند .همینطور هم شد . مردم کم کم و با ترس ؛ برای فرستادن پیام هایشان راهی تلگرافخانه شدند .
دولت وقت ؛ چند روزی را به این منوال گذراند و وقتیکه تلگرافخانه جا افتاد و دیگر کسی تلگرافخانه را به شعبده و جادو مرتبط نکرد ؛ مخبر الدوله دستور داد بر سر در تلگرافخانه نوشتند : از امروز حرف مفت قبول نمی شود .
میگویند " حرف مفت " از آن زمان به زبان فارسی راه پیدا کرد
۱ نظر:
سلام ... و از ان به بعد هم دگر حرف مفت قبول نشد، بلکه فقط خورد مردم داده شد ...
ارسال یک نظر