آقا ! ما هیچ فیلمی را نمی توانیم تا آخر تماشا کنیم
وسط های فیلم خواب مان می برد . تاب تماشای هیچ فیلم ایرانی را هم نداریم . حتی فیلم هایی که اسکار و جوایز جهانی گرفته اند . از طرز حرف زدن هنرپیشه های وطنی عق مان میگیرد . سه چهار دقیقه اش را که می بینیم می خواهیم سرمان را به دیوار بکوبیم. از دیدن زن های لچک بسر
هم تن مان کهیر میزند . اما ، اما از شما چه پنهان می توانیم بنشینیم سه ساعت چهار ساعت کارتون تماشا کنیم . کارتون تماشا کنیم قاه قاه بخندیم .می توانیم چهار ساعت «تام اند جری »تماشا کنیم .
بنظر شما کودک درون مان هنوز و همچنان زنده است؟
یک اعتراف دیگری هم بکنیم . ما از فیلم های وسترن خوش مان میآید . اگر قرار باشد فیلمی را تا آخر تماشا کنیم همان فیلم های وسترن است .
این همشهری مان جناب خورخه لوییس بورخس هم از فیلم های وسترن خیلی خوش شان میآمد .آنها را نوعی حماسه سرایی میدانست .
لابد خواهید گفت این آقای گیله مرد ینگه دنیایی هیچ کارشان شبیه آدمیزاد نیست ! راست میگویید والله! زن مان هم همین عقیده را دارد