دنبال کننده ها

۳۰ بهمن ۱۴۰۲

پنیر لیقوان

از ایران برای مان مهمان آمده بود . روی میز صبحانه چهار پنج نوع پنیر گذاشته بودیم . مهمان مان پنیرها را میچشید و میگفت : عالی است اما هیچکدام شان مزه پنیر لیقوان را نمیدهند !
ِیاد آن درویش ایرانی در وین افتادم که با کشکول و من تشاء و زلم زیمبوهای درویشی در خیابان های وین بالا و پایین میرفت و با خودش زمزمه میکرد که نفس حق است !.
می پرسند : اهل کجایی ؟
میگوید : اهل خاک
- کدام خاک ؟
- علی آباد مازندران
می پرسند : کدامیک از شهر های اروپا را دیده ای ؟
میگوید : پاریس ؛ لندن ؛ وین
میپرسند : بنظر شما کدامیک از شهر های اروپا قشنگ تر است ؟
میگوید : وین پایتخت اتریش بسیار زیباست اما بپای علی آباد خودمان نمیرسد .
حالا حکایت ماست .
May be an image of tofu
See insights and ads
All reactions:
Mina Siegel, Nasrin Zaravar and 138 others

آقای تزار قاتل

تزار روس آقای ولادیمیر پوتین
الکسی نوالنی را هم کشت
پس بی جهت نیست که میگویند از زمان پطر کبیر تا امروز هیچکس به مرگ طبیعی در روسیه نمرده است
May be a doodle of 1 person
See insights and ads
All reactions:
Mojgan Farahmand, Masoud Momen and 38 others

۲۶ بهمن ۱۴۰۲

شاخ نبات

ما ایرانی ها در افسانه سازی و افسانه پردازی و باور به موهومات بی همتا هستیم . افسانه هایی میسازیم - یا افسانه هایی برای ما میسازند - تا به خواب رویم.
افسانه های عجیب و غریبی در باره حافظ و سعدی و بابک خرمدین و نادر شاه و شاه عباس و امامان شیعه و شمس تبریزی و پورسینا و زکریای رازی و مشایخ صوفیه ساخته ‌و پرداخته اند تا همچنان در خواب خوش بمانیم و با توسل به همین افسانه های واهی به این باور برسیم که : دستی از غیب برون آید و کاری بکند .
در همین دوران معاصر افسانه هایی در باره رضا شاه و محمد رضا شاه ‌و کاشانی و تختی و تیمسار فلانی و سرلشکر بهمانی ساخته اند که آدمی حیران میماند و از خودش می پرسد با اینهمه قهرمانی ها چگونه است که ما همچنان پای در گل مانده ایم ؟
یکی از همین افسانه ها داستان شاخ نبات حافظ است که به شکل ها ‌و شیوه های گوناگون بازگو میشود و اینکه حافظ معشوقه ای بنام شاخ نبات داشته است و در تب عشق او میسوخته است و اینهمه بیتابی های عاشقانه ای که در سراسر غزل هایش موج میزند بازتاب همان عشق جانسوز جگر سوز است . و چنین است که بهنگام فال گیری از دیوان حافظ او‌را به شاخ نباتش سوگند میدهیم که فال ما راست در آید در حالیکه با خواندن چهار خط دیوان حافظ از زبان خود او می شنویم که اصلا معشوقه ای یا دلبری بنام شاخ نبات وجود نداشته و هر آنچه در این باره گفته اند افسانه و افسونی بیش نیست.
از نظرگاه عوام ، شاخ نبات معشوقه فرضی حافظ است و این غزل های ناب عاشقانه ناشی از ناکامی های حافظ در وصال محبوب بوده است در حالیکه خود شعر حافظ به عریانی نشان میدهد که منظور حافظ از شاخ نبات معشوقه یا دلبر خیالی او نیست بلکه منظورش قلم و کلک اوست ، یعنی قلم و‌کلکی که از آن نبات و شهد و شکر میریزد . یعنی قلم و خامه ای که حافظ با آن اینهمه شعرهای شکرین مینویسد :
آنهمه شهد و شکر کز سخنم میریزد
اجر صبری است کز آن شاخ نباتم دادند
مراد حافظ از شاخ نبات همان شاخه نبات است - یعنی شاخه ای از گیاه یا قلم نی که از آن شهد و شکر میریزد -
حافظ میفرماید بشکرانه صبر و‌استقامتی که در تحمل رنج داشته ام مرا شاخ نبات یا قلمی داده اند که بیاری آن چنین غزل های شیرین خوشگواری می سرایم و می نویسم
حافظ در جای دیگر میفرماید :
حافظ! چه طرفه شاخ نباتی است کلک تو
کش میوه دلپذیر تر از شهد و شکر است
در مورد قرآن خوانی حافظ هم افسانه ها ساخته ‌و پرداخته اند که باید در فرصتی دیگر به آن نیز پرداخت
( البته این را هم به قید قسم جلاله اعلام کنم که مرا اهلیت و صلاحیت ورود به هزار توی شگفت انگیز جهان فراخ اندیشه های حافظ نیست و فقط همچون شاگردی کنجکاو قدمی در این جهان پر رمز و راز زده ام واز همه استادان و‌حافظ پژوهان پوزش میخواهم )
May be an image of monument
See insights and ads
All reactions:
Nasser Darabi, Ali Khoshvaght and 6 others

۲۵ بهمن ۱۴۰۲

شب والنتاین

شب والنتاین دلم بیش از هر چیز برای مادرم تنگ است
مادری که سال هاست زیر خاک خوابیده است
دلم میخواست زنده بود و لحظه ای صدایش را می شنیدم که میگفت : پسرجان ! کی بر میگردی ؟
چهل و‌چند سال پیش از بوئنوس آیرس برایش دارو میفرستادم . بیمار بود ‌‌و داروهایش ایران گیر نمیآمد. ایران جنگ بود . آقای امام میخواست برود کربلا و سرزمین قدس را بگیرد . نمیدانم گرفت یا نه ؟
مادر از دست رفت . مادر هنگامی در گذشت که من آواره کشورها و قاره ها بودم
دلم میخواهد مادر زنده بود و میگفتم چقدر دوستش دارم . چقدر بی او تنهایم . چقدر بی او بی پناهم .
والنتاین بر تو مبارک مادر جان
See insights and ads
All reactions:
Susan Azadi, Farhad Ghasemzadeh and 147 others