دنبال کننده ها

۶ شهریور ۱۳۹۹

مسافرنامه - ۱۱-

مسافرنامه«11»
سه شنبه هیجدهم آگست2020
در سیاتل هستیم . آسمان آبی. درجه حرارت هوا هفتاد درجه فارنهایت. نسیم خنکی میوزد . سومین روزی است که در سیاتل بیتوته کرده ایم .دل مان نمیخواهد شهری چنین زیبا و دل انگیز را ترک کنیم. شهری با دریاچه ها و رودها و جنگل ها .
صبح به دیدن باغ شیشه ای میرویم .نامش Chihuly Garden and Glass
باغی زیبا با گلها و درخت ها و آویزه ها و گیاهان شیشه ای . حاصل خلاقیت های اعجاب آور مردی بنام Dale Chihuly.
اینجا محلی است برای کشف و اعجاب . و حیران میمانی که از انگشتان هنر بار انسان چه شگفتی هایی که خلق نمیشود .
این باغ شیشه ای سقفی دارد با یک نام پارسی. Persian Ceiling . و سرتاسر سقف منقش به نقش و نگارهای پارسی .تماشایی و حیرت کردنی . و من شادان که در چنین شهری و در چنین جایگاهی ، نقش و نگارهای وطنم را می بینم . وطنی که دیگر از آن من نیست . وطنی دور دور دور . بسیار دور . و دست نیافتنی .
آنگاه به دیدن برج بلند باشکوهی میرویم که با قامتی استوار آنجا ایستاده است و تمامی شهر را با رودها و جنگل ها و خانه ها و آدمیان و کشتی ها و کشتی بانانش زیر پای خود دارد . نامش Space Neddle
سوار آسانسور میشویم و به بالا بلند ترین نقطه برج میرسیم . آنجا تمامی شهر از چهار جهت زیر پای ماست .
در ارتفاع ششصد و پنج فوتی به تماشای سیاتل می پردازیم. به چارسوی شهر نظر می اندازیم و دیگر مجالی برای نگریستن به خویش و خویشتن خویش نیست .
برج عظیم « سوزن فضایی سیاتل » که یک برج تفریحی و دیدنی است بسال 1961 ساخته شده و یکی از پدیده های اعجاب انگیز هنر معماری است .
این برج که نمای آن در همه نقاط سیاتل دیده میشود طوری ساخته شده است که می تواند در برابر وزش بادهایی با سرعت سیصد و بیست کیلومتر در ساعت و زلزله ای با شدت 9 ریشتر مقاومت کند .
قسمت فوقانی این برج همچون دیسکی دایره شکل است که شباهت هایی به تصاویر خیالی بشقاب های پرنده دارد .
یکی از بخش های منحصر بفرد برج سیاتل رستوران گردان آن است و نامش Sky City Restaurant
ناهار را حوالی دانشگاه واشنگتن در یک رستوران عربی میخوریم و به موسیقی عربی گوش میدهیم و نوای ام کلثوم که میخواند یا حبیبی یا حبیبی .
و چه پر شور و به دل نشستنی
قرار است فردا به آیداهو برویم ، اما این رفیق مان علی آقا دست و پای مان را بسته است و رخصت خروج نمیدهد
نمیدانم زور من خواهد چربید یا زور علی آقا .
روز و روزگار بر شما خوش
Nasrin Sheykhani, Alma Herout and 73 others
7 Comments
1 Share
Like
Comment
Share
By - هیچ نظری موجود نیست:

مسافرنامه - ۱۰-

مسافرنامه”10”
دوشنبه هفدهم آگست 2020
می پرسد: آقای گیله مرد! شما نسبتی با آقای جان بولتون مشاور پیشین امنیتی آقای ترامپ دارید؟
می پرسم : چطور مگر ؟
می‌گوید : شباهت غریبی به ایشان دارید . خیال کردم شاید از یک قوم و قبیله باشید!
بعد نگاهی به چهره ام می اندازد و می‌گوید : عجب! مگر میشود دو نفر اینقدر شبیه به هم باشند ؟
میخندیم و میخندیم .
روی تراس خانه علی آقا نشسته ایم. علی رادبوی . در شهر زیبای سیاتل. ایالت واشنگتن . بساط کباب و شراب مهیاست. می نوشیم و میخندیم .ناگهان صدای ترق تروقی از آسمان میآید. زنم به لهجه شیرازی می‌گوید « قوره تراق» آمده است .
ترق تروقی میشود و رگبار در میگیرد. قطرات درشت باران بر سر و روی مان می نشیند . از جای مان تکان نمیخوریم . بفهمی نفهمی کمی خیس میشویم . بساط کباب و شراب و نوشانوش همچنان رو براه است. میگوییم و می نوشیم و میخندیم . از آن خنده های از دل بر آمده.
علی برای مان خاطره می‌گوید : از کریم آقا ! از صدای« ویژ ویژی»که از سیم برق می شنیده است. ویژ ویژی که کار او رابه دکتر و بیمارستان کشانده است. آنقدر می خندیم که دل و روده مان درد می‌گیرد .ما هم از شنیدن چنان« ویژ ویژی » برایش حرف میزنیم و خاطره میگوییم و غش غش می خندیم . ویژ ویژی که از نشانه های پیری است . ویژ ویژی که کار خود ما را هم به شفاخانه کشانده بود .
شب مان سراسر با خنده میگذرد . غش و ریسه میرویم و می نوشیم .
لحظاتی میگذرد . آسمان بالای سرمان صاف و آبی میشود . نسیم خنکی میوزد . ستاره ها سوسو میزنند.
تا نیمه های شب می نشینیم . گپ میزنیم و می خندیم . از زمین و زمان . از روزگاری که گذشت و میگذرد .و از رفیقان و رفاقت ها .
این رفیق مان- علی رادبوی- نویسنده خوبی است . تاکنون چند کتاب منتشر کرده است. مجموعه « بیراهه» و « تا دور دست ها » و « خانه های مردم » را از او خوانده ایم. رمان تازه ای هم زیر چاپ دارد که امیدواریم بزودی به اهل کتاب عرضه شود .
امروزمان را به گشت و گذار در شهر سیاتل میگذرانیم . به دیدن آبشار Snoqualmie میرویم و ساعتی راپیرامون آن میگذرانیم .
این آبشار که در شرق سیاتل قرار دارد 268 فوت ارتفاع دارد و هر سال بیش از یک و نیم میلیون نفر از آن دیدن میکنند.دو آبشار کوچک نیز در پای این آبشار عظیم می جوشند و میخروشند و آوای زندگی سر می‌دهند
پس از دیداری کوتاه از یکی دو شهر کوچک ، به سیاتل بر میگردیم و در یکی از مشهور ترین رستوران های سیاتل بنام Ivars که در کرانه دریا بر روی آب بنا شده ناهاری میخوریم و آبجویی می نوشیم وبه خانه بر میگردیم تا «ببینیم تا اسب اسفندیار ، سوی آخور آید همی بی سوار» یا اینکه ماجراها و ماجرا جویی های تازه ای را رقم خواهیم زد
روز و روزگار بر شما خوش.
◦ For the Snoqualmie people, who have lived for centuries in the Snoqualmie valley in western Washington , Snoqualmie fall is central to their Culture, beliefs , and Spirituality, A traditional burial site, to the Snoqualmie , the Falls are “ the place where First Woman and First Man were created by moon that transformer “ and where prayers were carried up to the Creator by great mists that’s rise from the powerful flow .
◦ The mists rising from the base of the waterfall are said to serve to connect Heaven and Earth .
◦
Nasrin Sheykhani, Azar Fakhr and 139 others
21 Comments
2 Shares
Like
Comment
Share
By - هیچ نظری موجود نیست:
  • کوفیان کفش مرا دزدیدند !
    آن قدیم ندیم ها ؛ در دوره آن خدا بیامرز  _ یعنی زمانی که همین آ سید علی گدای روضه خوان دو زار میگرفت و بالای منبر سر امام حسین را می برید و...
  • گويا فضا نوردان بر ماه ريده بودند ...!!!
    دوازده سال از خاموشی دوست شاعرم - ابوالحسن ملک - گذشته است . با ياد اين طنز پرداز ميهن مان ؛ يکی از سروده هايش را برای تان نقل می کنم . : تص...
  • لوطی پای نقاره
    لوطی پای نقاره می پرسد : آقای گیله مرد ! می‌شود بفرمایید شما چیکاره هستید ؟ میگوییم: سرنا چی کم بود یکی هم از غوغه آمد ؟برای چه میخواهی ...